اكسیژن در سنگ کره به شکل اکسیدهای گوناگون نیز یافت می شود. برای نمونه فلز آلومینیم به شکل بوکسیت (\(A{l_2}{O_3}\) به همراه ناخالصی) و سیلیسیم به شکل سیلیس (\(Si{O_2}\) ) در طبیعت وجود دارد. افزون بر فلزهایی مانند طلا و پلاتین که به حالت آزاد در طبیعت یافت می شوند، فلزهایی نیز وجود دارند که با بیش از یک نوع اکسید در طبیعت شناخته شده اند. آهن نمونه ای از آنهاست. این فلز در ترکیب با اکسیژن دو نوع اکسید با فرمولهای شیمیاییFeo ، \(F{e_2}{O_3}\) تولید می کند. واکنش عنصرها با اکسیژن، تنها به فلزها محدود نمی شود بلكه نافلزها نیز با آن واكنش می دهند و به اكسید نافلزها تبدیل می شوند. در واقع اكسیدهای نافلزی، دستۀ دیگری از تركیب های شیمیایی هستند كه از واكنش نافلزها با اكسیژن تولید می شوند. تركیبهایی مانند \(N{O_2},S{O_3},S{O_2},C{O_2}\) ، نمونه هایی از اكسیدهای نافلزی هستند. با توجه به اینكه هر زیروند در فرمول شیمیایی، نمایانگر شمار اتم های آن عنصر در تركیب است، شیمی دان ها برای بیان شمار هر یك از اتم ها، پیشوندهای معرفی شده در جدول روبه رو را به كار می برند. برای نمونه، به فرمول و نام شیمیایی تركیب زیر توجه كنید:
\({N_2}{O_4}\)
دی نیتروژن تترا اکسید
نام شیمیایی این ماده، الگویی برای نامگذاری این نوع تركیب ها است. بدین ترتیب كه نخست، شمار و نام عنصری گفته می شود كه در سمت چپ فرمول شیمیایی نوشته شده است. سپس شمار و نام عنصر دوم با پسوند (ید) بیان می شود.